İnsan kaç kere sever ki,
Kaç kere gözünü kör eder.
Her şeyinden kaç kere vazgeçer.
Ömür kaç kişiye adanır ki,
Kaç aşk sığar kısacık ömüre.
Gençliğini düşünmeden hiç,
Beklerken; büyümeyi, olgunluğu,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta