İnsan IV Şiiri - Necdet Uçan

canın yanmışsa
kahroluyorsan
kabullenemiyorsan
kor düşmüşse içine
ciğerin ağrıyor
burnun sızlıyor
için için ağlayabiliyorsan, insansın

umudunu koruyorsan
yaşamı paylaşıp
keyif alabiliyorsan
mutluluktan
havaya uçup
ağzın kulaklarına varıyor
kahkaha atabiliyorsan, insansın

dünyanın bir ucunda
yanı başında
ya da uzakta
hiç tanımadıklarının
acısına yanabiliyorsan
derdiyle dertlenip
için sızlıyorsa, insansın

yer
mekan
zaman
tarz,yöntem tanımaksızın
takmaksızın usul,erkanı
çocuklaşabiliyorsan çocukla
büyükle büyük oluyorsan, insansın

kusuru hoş görebiliyor
kırılmış duyguları
tamir edebiliyor
ve tınmıyorsan
ideallerin uğruna
yılmadan mücadele ediyor
teslim olmuyorsan, insansın

kardeşi kardeşe kırdıran
ayrıştıran
doğayı katleden
değerleri öğüten
hisleri mahvedene
yaşamı zindan edene
karşı koyabiliyorsan, insansın

mahalle baskısı
toplumsal dayatmalar
yerleşik kurallara karşı
bayrak açıp, dik durarak
yüreğinin sesini dinleyip
sevdanı sahipleniyor
meydan okuyabiliyorsan elaleme
insansın

savaşa karşı barışı
saldırgana karşı mazlumu
suçluya karşı masumu
nefrete karşı sevgiyi
ezene karşı ezileni
hurafeye karşı bilimi
otoriteye karşı direnmeyi
haksızlık karşısında haklıyı
güçlüye karşı güçsüzü
ölüme karşı yaşamı savunuyorsan

insansın, insan
Mayıs 2021