İnsan İşi Şiiri - Ömer Yücekaya 2

Andolsun biz insanoğluna değer verdik; onları
karada ve denizde taşıdık, kendilerine
güzel güzel rızıklar verdik ve onları
yarattıklarımızın çoğundan üstün kıldık. (İsrâ, 17/70)

..

İşte bu yüzden Abbas, İşte bu yüzden…
Biz, hep bizi alkışladık
Mazlumun ahı alınırken aheste aheste
Biz, bize dokunmayan yılanın başını okşadık

Hoyrat pençeler, sabrın duvağını yırtıp
Karıncanın yuvasını bozup, kuşun kanadını kırarken
Önemseyip canı, cananı
Kanıksadık bunca dökülen kanı

Kedinin fare ile oynadığı oyunu ve ağaçların toprağa verdiği eziyeti saymazsak eğer
Zulüm dedikleri insan işi Abbas
Bu kan kusan silahlar
Bu paslı prangalar
Işıksız zindanlar
Dikenli teller
Pusuda bekleyen mayınlar insan işi

Ruhsatsız kömür ocakları
Ehemmiyetsiz emniyet tedbirleri
Umursanmayan grizu
Bu patlama
Bu çığlık
Bu yanık et kokusu
Bizim kokumuz…

Gazze
Ukrayna
Myanmar
Bizim vahşetimiz…

Bir karatlık bir taş parçası ışıltıyla süslesin diye
Zarif parmakları
Afrika’daki kanlı elmas madenleri
Bilekten kesilmiş çocuk elleri
Satılık kara derili küçük kızlar
Pedofili
Cinsel safari
Bizim hayvani zevklerimiz…

Bir sevebilsek Abbas…
Yaratılanı yaratandan ötürü ah bir sevebilsek
Dinecek bu vahşet senfonisi
Bitecek bu saçma sapan savaşlar
Sudan ucuza düşmeyecek insan hayatı
Bir kuytuda yığılıp kalmayacak Bally çeken çocuk
Acil servislerde hayaller, düşler ölmeyecek

Bir sevebilsek Abbas
Arenada matadorlar affedecek yaralı boğaları
Çivili sopalarla ölmeyecek fok balıkları
Bir sevebilsek, şeytan azapta kalacak

Ah bir sevebilsek…
Eşkıya dünyaya hükümdar olmayacak