İnsan-İnsansan Şiiri - Kerim Baydak

Bir erkek bir kadınla, bir damla sudan oldun insan.
Öyle bilip, öyle yaşamalısın eğer insansan.
Misafirhanede imtihandasın, böyle bil insan.
Rabbine yalvar yakar, sakın olma müflis insansan.

Dünya benim diyerek, ellerini kapatma insan.
El açıp, hakkı hakikatı dile, eğer insansan.
Her gördüğün şeyde bir hikmet ara, akıllı insan.
Ölmeden ölmeli, farkı anlamak için insansan.

Dikeni batınca gülün farkına varırsın insan.
Güleceksin ya! Bin düşünüp bir gülmeli insansan.
Mantıklı hareketle, insanca yaşamalı insan.
Ölümden evvel, varlığın kıymetini bil insansan.

İnan Eşref-i Mahlükattır, eğer canlıysa insan.
Rehberin Kur’an, ölüm hak Rabbin Allah’tır insansan.
Yaşıyorsan eğer, ne farkeder, ocak ya da nisan.
İnan! Götürdüğün yedi metre kefendir insansan.

Cehennem azametini, dehşetini bilse insan.
Dervişler gibi çöllere düşersin eğer insansan.
Son pişmanlık fayda etmez, aman yanlış yapma insan.
Cehennem lüzumsuz değil, cennet se baki insansan.

14.08.2006-Adıyaman