Düşlerimizin sığınacağı bir liman olmalı,
Bir sünger gibi içimize çekmeliyiz insanı,
Kurumuş toprağa düşen yağmur damlası,
gibi olmalı insan.
Ekmek gibi,
Ağaçtaki meyva gibi,
İnsan,insanın umudu olmalı.
Çok zor günler geçiriyor insanımız,
Görebilmeliyiz,görmeyi umut ederek.
Dokunabilmeliyiz,dokunmayı umut ederek.
Kapımızı,penceremizi açık tutalım,
gelecektir,gelecektir,insan.
Çünkü,
İnsan insanın umududur.
Bir çocuk gözüyle bakmalı dünyaya,
Toprağa düşen tohum gibi,
Yeniden doğmalı,
doğan her güneşle,yeniden gülmeli gözlerimiz.
Çünkü,
İnsan,insanın umududur.
İnsan,yaşamaktır
İnsan,var olmaktır,
İnsan,yoldur,
İnsan,aşktır
İnsan,yürektir.
Para değil,
İnsan insanın umududur.
Kayıt Tarihi : 13.12.2009 21:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!