İnsan insandan böyle soğur Şiiri - Avni ...

Makamda minderimiz yok otursak;
Ahkamda önderimiz yok ki sorsak.
Irmaktan bir tas su almaya varsak,
Gök'ten akar da yere inmez nehir.

Gökten inen dört bir yana dağılsa,
Sağanak sağanak saadet yağsa,
Eğer terazi doğru tartmıyorsa
Mazlumun üstüne tipiler kahır.

Fakire gelince sepette kalmaz,
Alamayan şükreder, alan doymaz.
Kahyası görmüyor, ağası duymaz
Merhamet kör olmuş, vicdansa sağır.

Gün gelir; düğün olur, bayram olur
Pasta kesilir ve parsa dağılır
Yine fakirin boynu bükük kalır
Ateş düşer ciğere, sızlar bağır.

Hakir görüp kem baktığın mazlumun,
Gökte ne makamı var bilsen onun.
Kibirle ahını alma o kulun,
İşte insan insandan böyle soğur.

Avni Gümüş birer birer gelirler,
En iyisini de onlar bilirler.
Güya herkese hakkını verirler,
Zengine düz ova, garibe bayır.