İnsan! İnsan! İnsan!
Neden her söylenişte akla,
Başka bir fıtrat gelir ki?
Aynı cürmün içinde kaynaşan,
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Güzel anlamlı bir şiir. Kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta