Vazgeçtim Şiiri - Kara Kursunizi Maca

Sarsıldım, yıkıldım, kan ağladım
Fıtratında yazmayana şaştım kaldım
Ellerle tokalaştım; olanlara afalladım
İnsan doğup gelende; cevap bulamadım !?!

İnsanlık nedir herkesten göremedik
Neden insanlık nedir ‘BİZLER’ bilemedik
Öğrenemedik, kimseye öğretmedik
Rolümüzün değerlerini devretmedik

İnsanlık adına, namına ilerlemedik
Artık haneler yıkık; yolumuza gittik
Biz bu kavramı çok dile getirdik
Ama aynı taşlarla sayımıza serildik

Tozlu düşen el, üşüyen gönül bitik
Yürekten umuda yol açan tek birlik
Sayenizde ona sarıldık, huzura erdik
‘Özünde’ insanlık taşımak ‘büyük mertlik’ !!!

Yazdık anlattık; insanlar anlar dedim
İnsanlar da insanlık aramaya gittim
Elimizde ne varsa onlara verdim
Çünkü insanlığı pek göremedim

Kanda akanla ant verdim, yemin içtim
İnsan da insanlık aramak mı? Vazgeçtim!
Gözüm açık, kefensiz, sessiz gittim
Ben insanlık farzımdan istifa ettim !!!

(Çünkü insanlarda insanlığı aramaktan vazgeçtim!!!)