Bir bak şu dünyânın kızıl sathına,
Her yerdeki tâlihsizlerin kara bahtına,
Bir yanda bombalarla parçalanan onlarca vücût,
Diğer yanda zâlimlere göz yuman alenî sükût!
Bir yanda kendi soydaşından kaçan yığınlar,
Diğer yanda her bir şeye sessiz sağırlar…
Bir yanda tüm değerleri alt-üst köle bir hayât,
Diğer yanda zulmü tekzîb eden zâlim menfaat..
Bir yanda ezilen halkların kırılgan, cılız sesi,
Enselerinde diktatörlerin alev saçan nefesi…
Bir yanda mazlumlara kara zindan… Hayır, medrese-i Yûsuf!
Diğer yanda onca vicdâna düşürülmüş kahpe bir küsûf…
Zulmün kanlı kılıcı şimdi bir kobra gibi, dimdik,
Evvelki çağlar bile şaşkın: “Biz böyle değildik!”
Ey insanlar, bakın-görün, size bahşedilmiş vicdan,
Vicdânınıza kulak verin, susunca oluyor olan!
Bunca zulümle feverân ederken dünyâmız,
Hâlâ ağızlar suskun, hâlâ zulümler cezâsız!
Ey asırlarca rencîde edilmiş insan vicdânı, susma!
Susma ki, bitsin her bucaktaki zulmet-i uzmâ!
Ey asırlarca rencîde edilmiş insan vicdânı, susma!
Susma ki, bitsin her bucaktaki zulmet-i uzmâ!
Kayıt Tarihi : 1.1.2023 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir, mazlum bir insanın hatırasına düzenlenen bir şiir yarışmasına göndermek için yazılmasına rağmen, şair başvurusunu geç yaptığı için şiirini gönderememiştir. Başlıkta, zulmü görenlerin de insan olduklarına atıf yapılıp şiirde de, bütün dünyadaki zulümlere, dünyanın huzursuz vaziyetine ve bu zulmün tarihten beri süregeldiğine atıfta bulunulmaktadır. Şiirin bir kısa, bir de uzun hali olup, meselenin daha veciz ifade edildiği bu hali şiirin kısa versiyonudur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!