Sen ne garip bir dünyasın ey dünya,
İnsan içinde insan arar olduk.
Ömür kısa hayat sanki bir rüya,
İnsan içinde insan arar olduk.
Günahımız çok çilemiz dolmadı,
Dünyada ne yaptık ise olmadı.
Artık insanlara güven kalmadı,
İnsan içinde insan arar olduk.
Toplumda kimse kimseyi görmüyor,
İnsan oğluna akıl sır ermiyor.
İşi düşmezse selam da vermiyor,
İnsan içinde insan arar olduk.
İnsanlar gittiği yoldan şaşıyor,
Bilinmez bir yere doğru koşuyor.
Herkes kendi havasında yaşıyor,
İnsan içinde insan arar olduk.
Yusuf merhamet yok kalbimiz taşlık,
Dünya içinde kalmadı gardaşlık.
Ne dostluk kaldı ne de arkadaşlık,
İnsan içinde insan arar olduk.
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 12:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!