Pek kalabalık arasına karışmaz idim
Kendi kendime konuşur ahbablık eder idim
Bir dost denk geldi oturur iken kendim
Alemi cihanı gör, gel benimle dedi
İnsan insana dostmuş vallahi ondan dinledim
Önce sustum uzun uzun, kendi gölgeme sindim
O anlattıkça anlattı, benim lâl olmuştu dilim
Alemi sevdayı gör, gel benimle dedi
Söz hakkının bana gelmesini sabırla bekledim
Gelince ufaktan ufaktan dostu iğneledi sözlerim
Alemi cihanda yaratılmış olan tüm lezzetlerin
Sonunu merak edersen, insan içine girince gör dedim
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı dostlar ve dostluklar olsun inşaallah.
Değerli Yorumunuz için teşekkür ederim. sanırım siz bu şiirin içinde ki mecaz anlatımı anlamadığınız kanaatindeyim. hepimize hayırlı ömür ve dostlar nasip olur inşallah
TÜM YORUMLAR (2)