İNSAN İÇiN Şiiri - Mustafa Yaralı

Eğlence, zevk, sefa, dertte devada
Hayattan bezmekte insan içindir.
Ne varsa seyredip, yer gök semada,
Sırrını çözmekte insan içindir.

İncelik, nezaket fazilet, erdem,
Dürüstlük, letafet, vakar da elzem,
Ne yazık ki bunlar olmuyor her dem,
Darılmak üzmekte insan içindir.

Korkaklık, cesaret, ürkeklik, heybet,
Karşılıklı saygı, sevgi ve nefret,
Dürüstlük, ar, edep, namusla iffet,
Onurlu gezmekte insan içindir.

Gıybet, kibir, ego, cevirle cefa,
İhanet, kalleşlik, zulüm, bi-vefa,
Kötü huylularca hemen her defa,
Vahşice ezmekte insan içindir.

Yaşarlarken ölü, ölüyken diri,
Yüzlerinin akı, kalplerin kiri,
Bunların tümü de bizlerden biri,
İmbikten süzmekte insan içindir.

Duyanlar duymaz, gören görmez,
İşine şeytanın aklıda ermez,
Zırnık koklatmazlar, kıl bile vermez,
Elleri büzmekte insan içindir.

Öyleleri var ki ince ve kibar,
İltifata bile etmez itibar,
Gönlü cevher dolu, yüzü kehribar,
İnciler dizmekte insan içindir.

Faydalı olanı eminen sever,
Göklere çıkartır, övdükçe över,
Şayet bir kusuru olursa eğer,
Üstünü çizmekte insan içindir.

Ne mutlu ona ki özünü bulup,
Her zaman içiyle dışı bir olup,
Derelerden, çaydan, ırmağa dolup,,
Deryada yüzmekte insan içindir.

Gerçek güzellikler çeşitliliktedir,
Herkesi bir bilmek reşitliktedir,
Yaralının gözü eşitliktedir,
İrfanla sezmekte insan içindir.

11.10.2010…Mustafa YARALI