Ufuktan düze güneş
Doğar insanlar için,
Yağmur bereket olur
Yağar insanlar için.
Dağdan sızan suya bak,
Çağlayıp olmuş irmak,
Uyansın diye toprak,
Boğar insanlar için..
Toprak göğün dilini,
Anlar açar kolunu,
Olgun meyve dalını
Eğer insanlar için.
O çiçekten çiçeğe,
Arı başlar gezmeğe,
Öz canını peteğe,
Sağar insanlar için.
Eksiksiz vermiş huda,
Kuş gökte,balık suda,
Biçilir mi Sentez de;
Değer insanlar için?
Peki insanlar niçin?
10.5.1986
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 17:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gültekin Toga](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/18/insan-icin-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)