İnsan-ı Kamiller Anlar Halinden

Sakın umudunu yitirme gönül
Mecnun isen Leyla geçer çölünden
İnsan gibi yaşa insan gibi öl
İnsan-ı kamiller anlar halinden

Bilirsin bu dünya fanidir fani
Var mı hiç ölmeyen var ise hani
Gel boş yere üzme bu garip canı
Ağlasan da gülmek gelir elinden

Bir sen misin dertli elde neler var
İnsan hep gülmez ki bazen de ağlar
Akşam batan güneş sabaha doğar
Anla artık Solmazgül ün dilinden