İnsan-ı Kâmil Şiiri - Abdulkadir Turğut

Her şeyin başı ilim
İlmin yoldaşı hilim

Edep en büyük erdem
Herkese lazım her dem

Sevgi kalpleri açar
Bir tılsımlı anahtar

Merhamet yoksa özde
Gözyaşı olmaz gözde

Amelde şarttır ihlas
Dost kaybetmektir iflas

İnsanı insan yapar
Bir tatlı söz bir de ar

İyilik yap ey insan
Boşa gitmez hiç ihsan

Asla haddini aşma
Adaletten hiç şaşma

Aleyhinde olsa da
Israr et sen doğruda

Sözün özünü söyle
Veyahut sükut eyle

Gönül kırmaktan sakın
Zalime olma yakın

Helale haram katma
Kul hakkına el atma

Bulmak istersen huzur
Kötülükten uzak dur

Hiç kimseyi görme hor
Olayları hayra yor

Vaktinde yap her şeyi
Kaybetme hiç neşeyi

Muvakkat olsun halvet
Fazlası gam ve kasvet

Çalış alın terinle
Kazan ye emeğinle

Boş geçirme zamanı
Değerlendir her ânı

Yerde çekmesen zahmet
Göklerden inmez rahmet

Olmak istersen kâmil
İlim ile ol amil