İnsan etten kemikten gönence
yağar ağar ince ince
maşuk aşığın görmeyince
akıl gider baliğ kalır
et teninden
ruh geninden ayrılmaz
kelebek olur delerse kozasını
nerden alsın ziyasını
karışık dolaşık
aşık maşuk birbirine sarmaşık
hayatsa has ipekten bir çile
lades dersin bile bile
ten tenden
mızrap utdan ayrılmaz
sen yanar tutuşurken
biri der ki güle güle
ağır gelir gonce güle
kimyamızın terkibinde
eyy şefkat tomurcuğu
eyy gönlümüzün çocuğu
el elden göz gözden
sen benden
ben senden ayrılmaz
mızrap utdan
27/Mart/212/Salı/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 27.3.2012 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sanki daha önceden de bu şiiri okumuşum gibi bir duyumsayış içindeyim.
Yanılıyor olabilirim.Yaşama yönelik çok değişik ayrıntılar üzerinden yaklaşılıyor şiire.Her bir konu için çok düşünmek gerekiyor aslında.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)