İnsan-ı ahval Şiiri - Ahmet Turgut Atlık

Her yerde, şeytanın parmak izi var,
Günahlar, isyanlar, yıldızlara denk......
Yalan, hakikatin önünde duvar,
İman, karalanmış, küfür rengarenk.......

Öyle bir gidişki; sonu olmayan,
Öyle bir geçitki; hem dar, hem geniş........
Son demine girmiş, zaman ve mekan,
Işık, dimdik yokuş, karanlık, iniş........

Fikirler, gayesiz, garip bir boşluk,
Sabahı bekleyen geceler gibi........
İster delilik de, ister sarhoşluk,
Diller, bir gafleti heceler gibi......

İnsanlık uçurumda, yokluğa açmış kanat........
Cinlere name düzmüş, şeytanlara serenat.....

2006