Müs tef i lün/mü te fâ i lün/müs tef i lün/mü te fâ i lün
İnsan Hüdâyı bilir velî, derkeylemez ki o çok yakın
Çün ism onun ve de zât onun, her çîze aşk ile hep bakın
Hünkâr olan ki Hüdâ imiş, âcîze amma vurulmuşuz
Derkeyleyin ki Hüdâ güzel kuldur güzel demeyin sakın
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta