İnsan Hüdâyı Bilir Velî...

Müs tef i lün/mü te fâ i lün/müs tef i lün/mü te fâ i lün

İnsan Hüdâyı bilir velî, derkeylemez ki o çok yakın
Çün ism onun ve de zât onun, her çîze aşk ile hep bakın

Hünkâr olan ki Hüdâ imiş, âcîze amma vurulmuşuz
Derkeyleyin ki Hüdâ güzel kuldur güzel demeyin sakın

Mevlâ ki çok mütevâzidir bir hîç olan kulu çok sever
Haylî sevin ve gönül verin,dergâh-ı hakka edin akın

Kırbaç imiş sonumuz a dost âşık olan bunu dinlemez
Hallaçleyin onu çok sevin tez siz de dâra bi mıh çakın

Sevmez ki kul bizi hak kadar, âşık olup bize kün demiş
Gürkan sever o hüdâyı hep, siz hem sevin ve gönül yakın

Gürkan ÖZBEY