İnsan her zaman biraz suçludur,
Söylemez içindeki arzularını,
Ve dileklerini,karşısındaki,
‘O’ kişiye veya sevgilisine.
‘O’ndan gizli duygular beslemek,
Ve duygularının bilinmemesi için,
Suskun ve sessiz kalmak,
Derin bakışlarla,uzaklara dalmak,
Yaşadığı hayaline,sevdiğini,
Ya da o kişiyi katmamak,
Gizliden de bir suçluluk duymak,
Kimselerle gizli duygularını,
Paylaşmamak.
Öyle değil mi?
Bir birimizin gözlerine bakarken bile,
Gizlediğimiz duygularımız yok mu?
Söylemeyiz onları hiçbir zaman,
Ve kendi gizlerimizde,
Kendi duygularımızı,
Onunla ama ondan habersiz,
Yaşamaz mıyız?
Çok zaman yatakta sevişirken bile,
Bedeniyle seviştiğimiz,’O’dur ama?
İç benliğimizde kim bilir,
Hangi başkasıyla sevişmekteyiz?
Söylemeyiz bunları ona,
Ve hiç kimseye,
O nedenle tüm insanlar,
Biraz olsun,suçlu değil midir?
Kayıt Tarihi : 30.3.2004 19:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)