Nedendir bilmem, adını koyamadığım nice umutlar saklı
bu çocuk yüreğimde. Hep çiçeklerim büyümeden kopartıldı belkide bu yüzden, korkuyorum.
Kimseye ihtiyaç duymadan yaşamak mümkün degil mi?
Hepmi birilerine ihtiyaç duymalıyız. İnsanlar bu kadar güvensizlerken bunu yaşamak çok zor. Yine başa dönüyorum.
Kime güvenip sarıldığımda kalbim iki kat parçalandı,
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
muhteşem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta