İnsan doğarken güçsüzdür, zayıfdır, muhtaçtır.
Gittikçe büyür olgunlaşır gençleşir ve ayakları üzerinde durmaya başlar.
Birde gittikçe yaşlanır, yorulur, ilgiye muhtaç hale gelir ve tekrar çocukluğuna geri döner.
Öyle ki,
İnsan şunun farkında olabilmelidir.
Düşmenin garantisi vardır ama dik durmanın hiçbir zaman garantisi yoktur.
Bu durumda düşeceğiniz zaman size destek olabilecek bir kaç kişinin olmasını mutlaka sağlayın.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta