İnsanları
Açlıkla doyurmayın
İliklerine kadar zaten müebbet
Hapisindeler
Tutundukları ip uçları
Meçhul kar dağları
Aslında
Arayıpta hiç
Bulamadıkları
Bulamayacakları
Amma velakin yine de
Vazgeçmeleri kendi iflası misali,
Varlıkları yokluğa
İpotek
Yoklukları
Var gibi sanki,
Tutturmuşlar bir kere
Özlem hasrete
Sopa,
Ruhta çıkmaz sokak
Hiç yoktan iyidir,
Belki
Son tarifsizlik
İçinde/n kaybolup gidilen...
* Berlin, 15.12.2021 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 15.12.2021 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!