dara düştü ederimiz
sokaklar ar halde
soğuk şafaklarda
meczup doluyor tren garları
ömür kime baki
gideceğiz elbet
sarıldığımızı, sarılanımızı…
belki hatırlanmayacak nereli olduğumuz
belkide ilk seherde yumulacak gözlerimiz
acep hangi kapılar acılacak bize
beslendiğimiz ırmaklar kirlendi
herkes kendi ciğerine biliyor pusatı
umut fidanları kuruyor arka bahçelerde
her kapının ardında çığlık sesi
hoyratça koparılıyor bahar çiçekleri
yağıyor başımıza dolu taşları rahmet sandığımız
çekildi merhamet tahtı divana
ağır geliyor artık insanlık insana
sebat dedikçe sürgünledik kendimizi
hiçbir ses çıkmadı hiç birimizden
tükettik zamanı boş ve arsızca
arıyoruz medeti kutsal gün ve gecelerden
avuçları çevirerek semaya
TAJDİNK. Haziran 2022 Ankara
Tacettin Kızılboğa
Kayıt Tarihi : 10.6.2022 18:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tacettin Kızılboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/10/insan-hali-8.jpg)
Sağlık kelâmınızla şiir çağlasın Sn Tacettin KIZILBOĞA
En derin saygılarımla, başarılar dilerim.
Her şey gönlünüzce olsun
Esen kalınız her daim.
çok gerçekçi satırlardı
Tebrik ve saygımla
.
.
TÜM YORUMLAR (2)