İnsan hali Şiiri - Ömer Gökçe 2

buğday tarlası kenarında,
kıvrılarak uyuyan yaban tavşanı.
duyunca beni,
çırpındı bir çocuk gibi yüreği.
şimdi alazlar içinde,
düştü can derdine...
ay gibi parlıyordu,
kadehte kırmızı şarap.
kekremsi dudakların,
beni hevese çağırıyordu.
şimdi telaşlı kalbim,
tavşanla yarışıyordu.
bıraktım kendimi kollarına,
dudaklarda başladı tatlı günah,
ve göğsünde söndü kalbimin telaşı.
nefesi dolandı kıvrak kıvrak,
kırarak mavi damarlarımı.
teslim aldı o gün bedenimi.
o tılsım ve titreme hali,
cennetten atılmamızın sebebi...