“İnsan Hakkda Hakk insanda,
Ne ararsan var insanda.” Âşık Daimi.
Evvel ahir semah döndüm evrende,
Nice sonra vücut, buldum âdemde,
Nur verdi nurundan, gül cemalime,
Melekler secdeye indi âdeme.
Hakk emretti onun için var oldum,
Arşullah da hayli zaman kal oldum,
İlim irfan verdi, bazen lal oldum,
Yeryüzünde âdem, Hakk’a kul oldum.
Özümde mühürlü Ali den sırrım,
Kamil dost olmazsan bilinmez esrar,
Münkir münafıklar anlamaz dilim,
Bir pir den etek tut, dost eyvallah yar.
Bektaş’ım muhabbet, eder bu dilim,
Adanmıştır Hakkın, yoluna serrim,
Ondan geldi, ona gider bu canım,
Evvel, Ahir, Enel Hakkdır bu tenim.
Bekir Yavuz
6.Haziran.2011.pazartesi.
Beyoğlu. İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.4.2012 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!