Çapa olmamış insan tarlası heryan,
Namerde,çapulcuya kalmış meydan...
Nereye adım atsan insan insan,
Sanırsın ki hepsi insan!
İnsan postuna bürünmüş çokları,
Doldurmuşlar ama nasıl,sokakları.
Kolay değil o payeyi taşımak,
Zor olan da insan olarak kalmak...
Takılmışsan kötü nefsin peşine,
Vay gelmiş,vah gitmiş işine..
Her yan insan! insan!
İçinde ne var ah bir bilsen!
Güvenip de teslim olma sakın ha!
Yediğin sillelerden,tekmelerden sakın ha!
Çapa, aciz kalır, ayırmaya insanın bozmasını,
Herşey çözüm bulur sallayınca, ecel tırpanını!
Ey insan bozması!
Zannetme ki yaptıkların yanına kalacak,
Aldığın her nefesin,yaptığın eziyetin,
Hesabı sorulacak
Kayıt Tarihi : 3.7.2012 00:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!