İnsan Gördüm Şiiri - Mahmut Nazik

İnsan gördüm yüzü gözü bir şiir
Huri melek yola düşmüş bir aziz
Masmavi gökyüzü bir açık deniz
Her nerdeyse ışıl ışıldar şehir

İnsan gördüm gönlünde zincir
Festlıktan tırnağını kemirir
Alıp verdiğini sayıyor birbir
Ruhu çürümüş nefsi dipdiri

İnsan gördüm ne fesatlık ne kibir
Kadir mevlam kem gözlerden saklasın
Dünyada ahrette mevlam aklasın
Verirken bir toprak sevgisi nehir

İnsan gördüm Saki yakından kâfir
Kiminin  kaderi kiminin kendi
İnsan gördüm makam zoru efendi
Maldan zengin ama sevgiden fakir

Mahmut Nazik 17 Aralık 2023