Hakikate ermek için kavrulup,
İnsan gönül ateşinde demlenir.
İmtihan için çileyle savrulup,
İnsan gönül ateşinde demlenir.
Sonu olmadığını bilir insan,
Dert çektikçe gerçeği bulur insan.
Mecnun gibi yanıp kül olur insan,
İnsan gönül ateşinde demlenir.
İnsanlar Yüce Hakka sevgi sunar,
Kul yanar iken Yüce Hakkı anar.
Ateş ile insanın özü yanar,
İnsan gönül ateşinde demlenir.
İnsan sevgi ile bakar gönülden.
Sevda burcu burcu kokar gönülden.
Çay mayi misali akar gönülden,
İnsan gönül ateşinde demlenir.
Yusuf yanan kul hakikate yürür,
Sevgi kar gibi ak dağlarda erir.
Çay içen insanlara huzur verir,
İnsan gönül ateşinde demlenir.
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 11:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!