İnsan gibiydik yani
Adımız insandı
İnsanca yaşıyorduk
İnsan haklarımız vardı
İnsani değerlerimiz
İnsana dönüktü tüm projeler
İnsanca hakça bir düzen istiyorduk bazan
Başına insan kelimesini koyarak
Kendimizi ne güzel kandırıyorduk
İnsan gibiydik yani
İnsanca tüketiyorduk tabiatı
İnsanca seviyorduk hayvanları ve bitkileri
Sıkışınca bazan
İnsanlığımızdan utanmayı da biliyorduk yani
Görünce insanlığın vahşetini
İnsan olan bunu yapar mı diyorduk hiddetlenerek
İnsanoğluydu adımız
Ama insan evladı olarak çoğalamıyorduk
İnsan gibiydik yani
İnsanca konuşuyorduk
İnsanca seviyorduk
İnsani dürtülerle evleniyorduk
Nefretimiz bile insancaydı literatürde
İnsan olmak için çabalıyorduk
İnsanca ağlayabiliyorduk
İnsanca yardım ediyorduk yoksula düşküne
İnsanca kazanıp insanca harcıyorduk
İnsan gibiydik ama
Bir türlü insan olamıyorduk....
Kayıt Tarihi : 25.4.2011 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan olmak......
![İsmet Zeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/25/insan-gibiydik-yani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!