İnsan Gibi İnsanlar Şiiri - Fatih Güler

Dünyanın en zavallı yaratığı
Cennete gideceğim diye
Cennetten de oluyor
Ben senin gibi
Cennete gidecek kadar
Maalesef şanslı değilim
İnsan gibi insan da olmadım
Olmayı da düşünmüyorum

Sen fazlasıyla yetersiniz zaten
İnsan gibi insan
İki tane kulak deliğin
Bir tanecik boşboğazın
Mükemmel yemek borun
Tilkiden kalma beynin
Her yere sokulan burnun
Yılan zehri dilin
Bütün yerlere elleyen elin
Sansürlü sansürsüz her yerinle

Cennetin yalaka düzenine gitmek adına
Allah’ı sevenle aynı yolda yürümeyip
Cehennem ateşinde yanmak daha iyidir
Cehennem ateşim hepinizi yakmaz umarım
Yediden yetmiş yediye
İnsan gibi insanlar

Kurşuna dizilen çocuktan
İntihara itilen engelliden
Ekmek alamayan fakirden
Ülkemi kana bulayandan
Hırsızdan, yalancıdan, dinciden
Sen sorumlu değilsin
Sadece ben ile
İnsan gibi insan olmayan sorumlu

Şiir duygusundan zerre kadar anlamadan
Aşkı sen iyi anlayıp yaşarsın
Birisine şirin gözükmek
Veya gövde gösterişi yapmak için
Ya kara çarşafa bağlanırsın
Yada vatan millet Sakarya açılırsın
Kurban bayramına karşı olan
Rakı balık keyfi yaparsın
Karını eve kapatır
Fakat her türlü haltı karıştırırsın
Milliyetçiyim, cumhuriyetçiyim, Atatürkçüyüm, Müslümanım dersin
İtin, İtlerin söyledikleriyle yaptıklarını unutursun
İtin iti, itlerin itleri oluverirsin
Veya işine gelmez hatırlamak
Soğan doyurur nasıl olsa hepinizi
Hani insan gibi insan olduğundandır
Bu saydığım zavallıların
Şu akıllara zarar huyun

Seni cennette görüp cehennemde yanarım
Bana cennette yer kalmadı
Odunu yakmak adına
Cehennem yangını kalmış
İnsan gibi insan yüzünden

Orada görüşememek dileğimle
Sinirimi bozmamak temennisiyle
Cehennem ateşinin koynuna
Özgürce girmek hayalimle
Cennet tırnağını bile görmemek arzusuyla
İnsan gibi insanlar.