Tırmala tırnaklarınla çık yukarı,
Paldır küldür düş aşağı.
Gitti... Gidiyor...
En güzel yaşanası yıllar.
Atılan kazıklarsa
Yanına kâr kalıyor.
Yazıklar olsun,yazıklar
Bizim gibileri ya çok akıllı,
Ya da zır deli.
Bu mudur insan gibi insan olmanın bedeli?
Burası Türkiye evet...
Barındırırız bunca milleti.
Din, ırk gütmeden, hiç ayırt etmeden.
Yürekten veririz sevgimizi,
Paylaşırız bir lokma ekmeğimizi.
Bazen çıksa da kavga karmaşa,
Sarılalım biz yine de dostça
Atılmasın kazıklar, bırakılsın kavgalar.
Geçmesin boşa güzel yıllar.
Bu vatanda yapılacak daha çok iş var.
Kayıt Tarihi : 14.8.2004 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emel Manav](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/14/insan-gibi-insan-olmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!