İnsan gibi Şiiri - Taner Arda

Tek olmak istiyorsun
kendinle...
yalnız
tek başına
sessiz,
kimsesiz........
Rüzgarsız bir yelken olmak istiyorsun
rüzgarın ne olduğunu unutup..
Küreksiz bir sandal
Isıtmayan bir güneş
Sarılmayan kollar
Öpmeyen dudaklar
Yapraksız bir ağaç
Kanatsız bir kuş…
Yalnız uykularda,
sebepsiz geceler ve gündüzler..
Acısız sorunlar,
kolay cevaplı sorular…
Ne olacak ki
Ankara da olsan..
Antalya da olsan
veya Viyana da…
Seni sen yapan sadece sen değilsin ki,
herkes her şeyin bir parçası..
Yolu bir yerde bir şekilde kesişen insanlarız..
Aynı kümeste tavuklar,
aynı çiçekte arılar…
Dönüp gideceğiz bir şekilde
Belki bir süre birlikte uçacağız
Belki yorulup aynı dereden su içeceğiz
Herkesin çağrısı farklı
Gerçeğe çağrı tek bir olan,
İnsan olmanın gerçeğine..
Düşünmenin..
Sevmenin..
Anlamanın..
Belki bencil olmanın...
Asıl olan bu.
Koşuyoruz durmadan
ama bizi insan yapan özelliği unutarak koşuyoruz..
..“bal yapanlar peteklere koşarlar”
sonra yine çiçeğe..
yine peteğe
çiçek
petek
çiçek
petek
ve ölürler
tek yapmaları gereken bal
arı gibi olma.
insan gibi ol..
Her şey bir gün sona erecek..
Evet yine akşam oldu..
Yine petek zamanı
çiçekler soldu
Bir günü daha yaşadık ve bitti
Ne yaşadığımızı bilmeden….