İnsan gibi dolaşırız, hiç utanmadan.
Bu dünya kurtulmaz İslam yaşanmadan.
Sokaklar dolusu eşkıya, bir o kadar sürüngen,
Ender bulunur haysiyetli, başı dik gezen.
Koltuğa oturunca adam oldum sanır.
Dostlar unutulur, ne hal sorulur, ne hatır?
Namuslu yaşayanlar “enayi”lerden oldu.
Parası çok, karnı toklar “eniyi”lerden oldu.
Kayıt Tarihi : 19.8.2004 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!