Acılarım arkamdan koşarken
Ben yavaş yavaş yürüyen
Yürüdükce öğrenen
Öğrendikce büyüyen
Bir çocuk gibiyim
Yıllar önce acılarım arkamdan yürürken
Koşan çocuk değilim artık
Çünkü anladım gördüklerimin bir rüya olduğunu
Ölmekten korkmuyorum yaşamaktan koktuğum kadar
Çünkü bu hayatta bana verilen bir rol var
Bu rol insan gibi yaşamak
(2014)
Nurullah KumruKayıt Tarihi : 30.3.2015 01:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurullah Kumru](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/30/insan-gibi-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!