İnsan gibi Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

bizim sevdamız
yürekte yaşandı
çeşme başlarında
düğünlerde sevdalandık
ondan gayrısını
gözümüz görmedi
kör olurdu gören göz
uzaktan görmek
el sbalamak yeterdi
utanırdık sevdadan
kırmaktan incitmekten korkardık
nakış nakış işlerdik
yüreğimizin derinliklerine
bir mektubu ömür boyu saklardık
emaneti sevdamız
yar yüreğinde asla
ihanet olmazdı emanete
mezar taşına yan yana
yazılırdı ismimiz
gerisi zaten yaşanmıştı
aşklarda yalan olmuş
insanlar gibi şimdi