Insan gibi Şiiri - Akin Bolattekin

Hos geldin kizim..
Iyi ki dogdun..
Ne kadar güzel ellerin var.
Ufak ufak,tertemiz.
Kömür karasi gözlerin.
Ne bir cirkinligi görüyor.
Ne de,Dünya`nin kallesliginden haberdar.
Ve saclarin dalga dalga.
Demek,bana benzeyeceksin.

Sen biraz daha sanslisin kizim.
Annen,baban hemen basucunda.
Daha bir cok kardeslerin var.
Hemen arka sokaktaki,
Kimsesizler yurdunda.
Daha bir cok kardeslerin var.
Irak`ta,Afganistan`da ya da Afrika`da.
Kimi savasin ortasinda kalmis,
Kimi acligin koynunda.
Simdi anlayamiyorsun,biliyorum.
Acilar,sen büyüdükce serilecek önüne.

Bizi bagislayin kizim.
Size yasanacak bir Dünya birakamiyoruz.
Beceremedik korumayi.
Ne yesili taniyorsunuz,
Ne oksijeni.
Papatyalardan,taclar yapamayacaksiniz saclariniza.
Nisan yagmurlarinin altinda,gezinmenin tadini bilmeyeceksiniz.
Asklar,siirler masallarda kalacak belki de.
Tarihler size barisi anlatamayacak.
Savasinin en acimasizligini duyacaksiniz.
Bir adamin nasil gözünün dönmüslügünü,
Minik bir yavruya bosalttigi mermileri dinleyeceksiniz...
Belki de nefret edeceksiniz bizlerden.
Üc kurusluk menfaate,
Vatanini satmaya ugrasanlari ögreneceksiniz.

Hayir,hayir böyle devam etmemeli.
Bu kabus dolu rüya bir yerde sona ermeli.
Canim kizim.
Kömür karasi gözlerine baktikca,
Icimde bir umut doguyor.
Bakislarin sevgi dolu,ask dolu.
Sanki,sizler büyüdükce,
Dünya`nin kaderi de degisecekmis gibi,hissediyorum.
Ve ömrümün sonuna kadar,
hep bu hisle yasamak istiyorum.

Büyüyeceksin kizim.
Sende tutmalisin tüm kardeslerinin ellerinden.
Bulmalisiniz birbirinizi.
Din,dil,irk ayrimi yapmadan,
Kenetlenmelisiniz sevgiye.
Bizim bombalar ucurdugumuz gökyüzünde,
Sizler güvercinler ucurtmalisiniz.
Piril piril nehirler akmali,
Yemyesil agaclarin önlerinden.
Savas ucaklarinin degil,
Kuslarin sesi duyulmali yeryüzünde.
Ne varsa güzellik adina,
Hepsini yasamalisiniz.
Insanlar gibi.
Insan gibi.....

Hosgeldin kizim.
Iyi ki varsin.
Ve seninle beraber dogan tüm kardeslerin.
Iyi ki doguyorsunuz! ....