Kimisi, bakar şefaat bekler, gökte
Kimi el açar, keramet arar simde
Sorgulamaz kimi, akla çeker perde
Böyledir toplumların asıl gerçeği
Büyü,sihir,fal, etkilemez insanı
Araştır gerçekleri, beynini tanı
İz kalırsa beyinde, oluşur sanı
Böyledir imgelerin asıl gerçeği
Bilemeyince özünde, dönen çarkı
Görmeyince bütünde, evrensel erki
Çözemeyince doğayı, başlıyor korku
Budur aslında tüm dinlerin gerçeği
Irmaklar gibi coştum sel oldum aktım
Anlamayınca şeyi,merakla baktım
Ben ölünce yoğum, doğmadan da yoktum
Dışımdadır şey, budur madde gerçeği
Kaynaşıyor Zamanım kendi özüyle
Anlam verir maddeye insan diliyle
Tanır her şeyi, bedende ki duyu ile
Budur özümüzün bütünsel gerçeği.
25.09.2003
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 7.9.2005 10:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Zaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/07/insan-gercegi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!