Ritimsiz bir tınıdan kopup savrulmuş figanlardan
Payıma sen çalındı yalnızlığın gaybana dergahından
Titreten bir ayrılığın ruha açtığı keskin ayazlardan
Ben kavruldum, sen olup savruldum yitikçe umutlardan
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta