İnsan Ebet Yocusu Şiiri - İbrahim Sağır

İNSAN EBET YOLCUSU

Varlığın zatını gerekli kıldı,
Akl-ı Kül’de mevcut idi ins ve cin.
Önce yarattığı varlık akıldı,
İki cihan halk etti ins ve cin için.

Ol ezelî ve ebedî mutlak var,
Yok, iken aşikâr kıldı insanı,
Varlığından eyledi de haberdar.
Bu dar-ı fenaya saldı insanı.

Akıl verdi, nefis verdi, ruh verdi,
Varlıklarla doldurup da cihanı,
Önüne hesapsız nimetler serdi,
Rızık için Pazar etti bu hanı.

İnsanoğlu Rabbin müşerref kulu,
Meleklerden üstün kıldı özünü.
Toprağın rahmine düşünce ölü,
Ebedi âleme açar gözünü.

İbrahim Sağır