Umuda doğdum
Her gün
Bekledim karanlığa kadar
Umut tu
Doğarken tuttuğum
Bekledim karanlığa çaresiz
Gün bir değil
Gün
Bir mi ki
Yeni günde
Umuda doğdum yeniden
Doğmak yorgunluğundan
Düşünemedim
Doğurmayı umudu
Çabam yok
Tembelim
Bir düşle olmuyor
Yontmak kayaları
Düş gibi de çalışmak
Düşüm ben
Düşümü umutla
Düşümü inatla
Düşümü dişle yonttukça
İnsan doğuyorum
Kayıt Tarihi : 21.10.2006 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!