İnsan doğarken öyle saf öyle temiz, öyle günahsızdır ki
Açar dünya gözünü, kirlenir nefsi yavaş yavaş zamanla
Cezp ettirir bu dünya, daldırır efsunlarla zevki sefaya
Ölünce yıkanır beden, varsa kirden ve pastan arınmaya
7.12.2012 – ISPARTA
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta