İnsanı İnsan Diye Severim
Neyleyim şöhreti.
Neyleyim şanı.
Ben insanı.
İnsan diye severim,
Neyleyim malı.
Neyleyim mülkü.
Ben insanı.
İnsan diye severim.
Neyleyim dünyayı.
Neyleyim tahtı.
Ben isanı.
İnsan diye severim
Neyleyim güzeli.
Neyleyim çirkini.
Ben isanı.
İnsan diye severim,
Ey insan oğlu.
Şöhret,şan,mal, mülk
Dünya,makam,,çirkin ve güzel
Bunların hepsi yalan
Hepsi gelip geçici.
Sana kalacak tek değer insanlık
Unutma sakın.haaa,,
İşte insanı ben insan diye severim,…
Garip Can,ım yandım
Sevgi narınan.
Ben insanı
İnsan diye severim,…25/10/2004//s:01-26
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir okumuş bir medeni bana çok dokunmuştu yazık dedim senin gibi okumuşa senin gibi medeniye seningibi varlıklıya anlayan anlar arife tarif gerekmez derler
Nefsine aldanıp kanmaki cahil
İlim tahsil etmiş ammaki cahil
Kalanlara hayret ederim hayret...
kaleminiz daim ilhamınız bol olsun ,,
gurbetten sılaya
selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (3)