Kimi Haccâc-ı Zâlim gibi zulmeder,gönüller yıkar...
Kimi Neron misâli yangın çıkarıp bir şehri yakar...
Kimi de toplumda sessiz bir nûr ırmağı gibi akar...
Hepsinin hammaddesi aynı ve üflenen nefes aynı;
İnsan var şeytana göz kırpar,insan var RAHMAN'a bakar...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,