Yokolmanın eşiğindeyken bir şeyler
Toparlamak zordur inançları,
Zordur bir araya getirmek yeniden duyguları.
Ölümün eşiğinde bir hasta gibi
Beklersiniz bitişin size gelmesini;
Kabuğunuza çekiliverirsiniz yeniden,
Yüzyıllık bir kaplumbağa gibi.
Ne açtırabiliriz tohumları atılmış bir çiçeği,
Ne de sularız büyüsün diye.
Ne gücümüz yeter yükü kaldırmaya,
Ne de taşıyabiliriz onu öte tarafa.
Yani; ne cesaretimiz var yola koyulmaya,
Ne de sabrımız var sonuna ulaşmaya.
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!