Önce kendine bak gör nicesini.
Çözemezsin insan bilmecesini.
Kimse yaratamaz bir hücresini.
Allah damarlarda kanı yaratmış.
İlk insan atamız, Âdem’den beri.
Herkesin bedeni; et, kemik, deri.
Her insan farklıdır, yoktur benzeri.
Allah bedenlerde teni yaratmış.
Doğumla birlikte başlıyor takvim.
Günlerim tükendi, az kaldı vaktim.
Eşref-ü Mahlûkat, Ahsen-i Takvim.
Allah vücutlarda canı yaratmış.
Yazılmış kaderin silgi silemez.
Ölüm vakti gizli kimse bilemez.
Bu dünyadan göçen geri gelemez.
Allah insanları fani yaratmış.
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 07:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Sevim](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/17/insan-denen-mechul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!