Islak betonlar yatağım
Ruzgarsa yorganım
Kaldırımlar mekanım
Bende insan denen canım
Düştüm diye vurdular
Kolum kanadım kırdılar
Hani nerede o canlar
Bende insan denen canım
Bir kuru ekmeğe bandım
Acılı yarama tuz bastım
Dostlarım yanımda var sandım
Bende insan denen canım
Devran döner bende varım
Hepinizi insan sandım
Bu canı ALLAHA adadım
Bende insan denen canım
Söz:Vedat Dağlıoğlu
Vedat DağlıoğluKayıt Tarihi : 24.5.2008 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel dünyanın sahte doyumsuz aç insanların sevgi denen güzel duyguları yetirmiş para hırsı bürümüş dost kavramını unutmuş insanlık değerlerini yetirmiş o zalim insanların bu hayattan alacağı dersleri ezberlemediklerini düşünerek böyle bir serzenişim olmuştur duyarlı ve insancıl duygularını yetirmemiş o güzel insanları ve dosluğu yaşayabilen canlarıda kutluyorum...saygılar gönül dostlarım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!