İnsan denen beşer Şiiri - Kemal Tekir

İnsan denen varlık beşer,
Farklı farklı kişilikler,
Farklıdır hep düşünceler,
Kimisi iki düşünür,
Sözlerini seçer söyler,
Ağzından damlar, bal şeker
Onlar olur hayrül beşer,
Dinleyenleri mest eder.
Kiminin dilinden damlar,
Akar durur şerli sözler,
İncitir dinleyenleri,
Sanki ,kırar,döker, geçer,
Kimi Hak aşkıyla sever,
Halka,Hak ka hizmet eder,
Hamdır ,yana yana pişer,
Adamlığa terfi eder.
Kimisi kapılır kibre,
Hor görür hemcinsini de,
Doludur yüreği kinle,
Doludur, garez öfkeyle,
Aşağılar herkesi de,
Eder kötü muamele,
Maddi manevi kul hakkı,
Alır durur hep ömründe.
Beşerdir insan sonuçta,
Şaşırır bazen düz yolda,
Bazen,sapar sapaklara,
Atılır maceralara,
Düşer derin kuyulara,
Debelenir durur orda,
Durur gayya çukurunda.
Kendim ettim, kendim buldum,
Der durur,yana yakıla.
Kimi okur,araştırır,
Herşeyi sorgular durur,
İlerler bilim yolunda,
Başlar mesafe almaya,
Çağdaş uygarlık yolunda,
Katkı sunar insanlığa,
Yararlı keşif buluşla,
Hizmet eder insanlığa.
Kimi cehaleti sever,
Esir olur dogmalara,
Batıl inanç itikata,
Kimi tapar Yaradana,
Rahman ve Rahim olana,
Secde eder yalnız ona,
Kimi yedek ilahlara,
Tapar durur nefse ,hazza,
Paraya,pula,eşyaya,
Doyumsuz aç gözlülleri,
Toprak doyurur sonunda,
Az yaşa,çok yaşa insan,
Fanisin sen fani inan,
Dünya denen koca handa,
Misafirsin inan inan,
Her nefis ölümü tadar,
Hoş seda kalır ardından
Yaradandır gök kubbede,
Baki kalan,baki kalan.
Kırma gönülleri asla,
Sağlığında kırma insan,
Yara olma insanlara,
Bari yar olamıyorsan,
Hayat uzun kısa roman,
Masaldır boş inan inan,
Bir varsın ,bir yoksun aman.
Dilerim yüce yaradan,
Ayırmasın doğru yoldan,
Mahrum etmesin bizleri,
İnanç, imandan,takvadan,
Ayırmasın, doğru yoldan,,
Yoksun bırakmasın bizi,
Adaletten ,hak,hukuktan,
Etik değerden ,ahlaktan,
Ardan,edepten ,hayadan,
Kılavuz kaptan vicdandan.

Kemal Tekir
Eğitimci,yazar, şair.