İnsan değişti Şiiri - Murat Ülkü

Tenim eskidi ruhum yoruldu, değişmedi huyum
Şehirler değişti insanlar gibi, köyler değişti.
Altısında ne isem altmışında da oyum
Saç kalmadı başımda, kalanda da renkler değişti.

Yaşlanıp yorulmak, önüne geçilmez gerçek.
Ömür dediğin sararıp solup kuruyan çiçek
Yaşam dediğin ilk ağıtla son nefes arası ölçek
Mevsimler değisti, aylar degişti...

Tatlı pınarların kesildi suyu
Yerli yabancı bir oldu karıştı soyu
İt ile kırıla kırıla kürtün değişti huyu.
Sevgiler değişti sevda değişti...

Eskiyen bedenle kalmıyor gözlerin feri
Delice hatcadığın gençlik gelmiyor geri
Yan yana koyda bak, cekindigin tüm resimleri
Bedenler değişti ruhlar değişti.

Bir hayale kapılıp umut verenler.
Kayboldu gitti hocalar canlar erenler.
Allah rızası için ekmeğini dörte bölenler
Yürekler değişti, vicdan değişti...

Şehirlerde insanlar gibi.değişir elbet.
Koşarak çıktığın basamaklar, artık oluyor zahmet.
Şimdilerde gösterişin adı oldu merhamet.
Dönülmeyen sözler değişti, yüzler değişti...