İnsan değişmiş güven yok Şiiri - Yusuf Tuna

Toplumun haline bir bak,
İnsan değişmiş güven yok.
Bunu biz ediyoruz hak,
İnsan değişmiş güven yok.

Dertler bir iken bin olmuş,
İçine kötülük dolmuş.
Kültür yapımız bozulmuş,
İnsan değişmiş güven yok.

Gönülü kaplamış hamaz,
Ne inanç kalmış ne namaz?
Kimse kimseyi tanımaz,
İnsan değişmiş güven yok.

Akıl kötüye meyletmiş,
İnsandaki iman gitmiş.
Adetler töreler bitmiş,
İnsan değişmiş güven yok.

Yusuf ben gördükçe zoru,
Çekiyorum ahu zarı.
Bunlardan kendini koru,
İnsan değişmiş güven yok.